รีวิวหนัง After Yang

ถึงคิวอีกหนึ่งหนังที่ออกจะมีคอนเซ็ปต์ที่น่าดึงดูด ถึงแม้ว่าแนวความคิดต่างๆของหนังจะออกจะมองซ้ำและไม่ได้แปลกใหม่สักเท่าไหร่

จากหนังไซไฟที่คนกับหุ่นยนต์จำต้องดำรงชีวิตด้วยกัน แม้กระนั้นสำหรับ “After Yang” หัวข้อนี้ เปลี่ยนเป็นหนังชีวิตผสมความเป็นไซไฟที่มาเพื่อไขปัญหารวมทั้งค้นหาคำตอบที่ชีวิตให้กับผู้ชมด้วยการร้อยเรียงเรื่องราวที่บรรจงแล้วก็ค่อยๆเป็น ค่อยๆไป อาจพูดได้ว่าหนังหัวข้อนี้ไม่ใช่หนังในกระแส แต่ว่าแกนหลักของหัวข้อนี้…หนักแน่นเกินกว่าที่คาดหวังเอาไว้ไม่น้อย

After Yang เกิดเรื่องราวที่เกิดขึ้นในอนาคตอั นใกล้ ครอบครัวเล็กๆจำต้องประจันหน้ากับบททดลองที่ชีวิตที่สำคัญ เมื่อหุ่นยนต์แอนดรอยที่พวกเขาอุปถัมภ์ค้ำชูไว้ ที่ชื่อว่า หยาง กำเนิดปัญหาติดขัดบางสิ่ง ทำให้ เจค ต้องหาวิถีทางสำหรับในการช่วยเหลือรวมทั้งซ่อมแซมระบบให้หยางกลับมาปกติ โดยที่บุตรสาวของเขาที่สนิทและก็รักหุ่นยนต์ตัวนี้เสมือนพี่ชายแท้ๆจำต้องทนทุกข์ทรมานกับวันที่ไม่มีหยาง เขากับเมียจะต้องช่วยเหลือและก็เพียรพยายามหาทางออกให้กับปัญหานี้ โน่นก็เลยเป็นจุดเริ่มที่ทำให้เขากับครอบครัวได้พบเห็นกับอีกมุมที่ไม่คิดว่าจะมีอยู่จริง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใส่กิมไม่กนิดๆหน่อยๆเกี่ยวกับเรื่องชาเข้ามาในหนังประเด็นนี้ ที่น่าจะเป็นหนึ่งฉากสำคัญของหนังเลยก็ว่า เป็นฉากปกติที่แอบแฝงไปด้วยคำตอบรวมทั้งความทรงประสิทธิภาพในตนเอง ทั้งยังหนังยังเด่นด้วยการประสมประสานวัฒนธรรมตะวันตกกับทิศตะวันออกเข้าด้วยกันได้อย่างกลมกลืนรวมทั้งพอดี เป็นเรื่องดีไซน์โลกที่อนาคนที่วัฒนธรรมทวีปเอเชียเข้ามามีหน้าที่ต่อฐานรากชีวิตที่ทำออกมาได้ค่อนข้างจะรู้สึกแปลกใหม่อยู่ไม่น้อย

ดังนี้ในรูปภาพรวมนั้น After Yang บางทีอาจจะไม่ใช่หนังที่ใครๆก็ดูดซึมและไม่บางครั้งอาจจะรู้เรื่องได้โดยไม่ผ่านการวิเคราะห์ แม้กระนั้นก็เป็นหนังอีกหัวข้อที่ต้องการจะมนุษย์ทุกคนได้ได้โอกาสได้มอง แม้ว่าจะเป็นหนังที่เนิบช้ารวมทั้งเล่าเชิญเคลิ้มหลับ แม้กระนั้นจุดสำคัญของหนังประเด็นนี้มากับการตกขี้ตะกอนแล้วก็กลายเป็นผลึกที่มีคุณค่าในมุมมองความหมายของชีวิต ที่ถือว่าเป็นหนังที่สร้างเซอร์ไพรส์เบาๆให้กับพวกเราไม่น้อย จากที่ทำให้ง่วงหงาวหาวนอนจู่ๆเปลี่ยนมาเป็นหนังน้ำดีที่ติดตรึงอยู่ในความนึกคิดข้างหลังมองจบไปได้อยู่นมนาน